اگر یکی از خوانندگان مقالات ما در این زمینه باشید بدون شک با نمونه قرارداد موقت،
نحوه و شرایط استعفای کارگر ، قرارداد کاری و. آشنایی کامل دارید و در این مقاله سعی داریم شما را با نحوه محاسبه مرخصی در قانون کار آشنا نماییم.
یکی از مهمترین مسائلی که هر کارمند و کارگر ادارات دولتی و خصوصی با آن مواجه است، نحوه استفاده از مرخصیهای اداری و شیوه اجرای آنها است.
در قانون، شیوههای متفاوتی برای گرفتن مرخصی وجود دارد که به مرخصی استعلاجی، استحقاقی، فوت اقوام درجه یک مانند پدر، مرخصی عروسی و… تقسیم میشود. برای آشنایی با قوانین مربوط به انواع مرخصی استعلاجی، ساعتی، استحقاقی و بدون حقوق ادارات دولتی و خصوصی این مطلب را بخوانید.
ابتدا به تعریف کلی از مرخصی می پردازیم و در ادامه به نحوه مرخصی گرفتن و انواع آن می پردازیم.
مرخصی عبارت است از حقی که برای کارگر در ترک کار برای روزهای غیرتعطیل در نظر گرفته شده است و این حق از دیرباز برای کارگر و کارمند به رسمیت شناخته شده و در قانون کار جمهوری اسلامی ایران مورد تأکید قرار گرفته است.
گرفتن مرخصی از کارفرمایان یکی از دغدغههای اساسی کارکنان و کارگران خود به شمار میرود و گاهی پیش آمده است که افراد برای انجام کاری نیاز ضروری به گرفتن مرخصی دارند اما با مخالفت کارفرمای خود مواجه میشوند؛ در حالی که برابر قانون گرفتن مرخصی حق بدیهی و طبیعی هر فرد در طول ایام کار به شمار میرود.
قانون کار جمهوری اسلامی ایران با ذکر مواردی نحوه گرفتن انواع مرخصی را تشریح کرده است.
به استناد ماده 65 قانون کار مرخصی سالیانه کارگرانی که به کارهای سخت و زیان آور اشتغال دارند 5 هفته است. استفاده از این مرخصی، حتی الامکان در دو نوبت و در پایان هر شش ماه کار صورت میگیرد. قابل ذکر است در مشاغل سخت و زیان آور میزان مرخصی استحقاقی افزایش مییابد و به ۵ هفته در سال (تقریباً ۳ روز در ماه) میرسد. با این حال ماده ۶۵ قانون کار تصریح دارد که حتی الامکان در مورد این مشاغل استفاده از مرخصی باید در دو نوبت در طول سال صورت گیرد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر و انواع مرخصی استحقاقی، عروسی، فوت اقوام درجه یک و. پیشنهاد می شود ادامه مقاله را مطالعه نمایید.
با تشکر
قانون کار
درباره این سایت